هرچند مدت زیادی از رواج این نوع سقف در کشورمان نمیگذرد اما در واقع این سیستم اجرای سقف از سال 1939 و با تدوین یک استاندارد صنعتی برای طراحی، اجرا و بهرهبرداری از این سقف توسط انستیتو سقف فولادی (SDI) به طور رسمی وارد صنعت ساختمان شده است.
سقفهای کامپوزیت عرشه فولادی گامی است در راستای صنعتی سازی ساختمان چرا که ضمن معرفی الزامات و روشهای اجرای آن در آئیننامههای معتبر بینالمللی و تأیید آن توسط مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن در کشورمان، دارای سرعت اجرای بالاییست. همانطور که اشاره شد با استفاده از این روش انواع مختلف سقفها با کاربریها و حالات متفاوت را میتوان اجرا نمود که ما در اینجا به ویژگیها و شیوه اجرای نوع خاصی از این سقف که در مبحث دهم مقررات ملی ساختمان (بند 10-1-2-5-7) تحت عنوان «مقاطع مختلف با استفاده از ورقهای ذوزنقهای» به آن اشاره شده است میپردازیم.
اجزای سقف کامپوزیت عرشه فولادی:
سقف کامپوزیت عرشه فولادی در مجموع شامل چهار نوع مصالح است که عبارتند از:
الف) ورق فولادی ب) برشگیر ج) آرماتور د) بتن